Eva Berghmans tipt ‘Onroerend goed’ van Deborah Levy
Eva Berghmans (47) is journalist bij De Standaard en een graag geziene gast in de bibliotheek van Jette, waar ze voorleest aan kinderen met een taalachterstand.
door Catherine Vanheusden
“Als ik nu fictie lees, is dat terug met dezelfde onbevangenheid als toen ik mijn dochters leeftijd had.”
Hoe verschilt het lezen voor plezier en lezen voor werk?
Voor mij is er een tijdje heel weinig verschil geweest, waardoor het zuivere leesplezier er wat bij inschoot. Ik ben Germaanse talen gaan studeren omdat ik heel erg met boeken bezig was. Tijdens mijn studies begon ik al voor ‘De Standaard der Letteren’ te schrijven. Als recensent begin je anders te lezen. Ik heb dat altijd graag gedaan, maar op een gegeven moment stond het mijn plezier in fictie in de weg. Ik heb ook twee jaar als redacteur voor een uitgeverij gewerkt, dat is al helemaal een andere manier van lezen. Als ik nu fictie lees, is dat terug met dezelfde onbevangenheid als toen ik mijn dochters leeftijd had. En sinds enkele jaren ben ik helemaal weggestapt van de literaire berichtgeving. Ik schrijf nu voor het weekblad als algemeen reporter. Als ik nu voor het werk moet lezen, is het vooral non-fictie. Dus lezen voor het werk en lezen voor mijn plezier zijn nu losgekoppeld en daar ben ik echt blij om. Ik lees altijd wel met een licht analytische blik, maar terug met meer plezier.
Wat is voor jou het perfecte leesscenario?
Mijn dochter Lena en ik zijn thuis, de twee anderen niet. Die maken veel lawaai en chaos, kijken voetbal en zo. Dus zij tweeën zijn buiten, zodat Lena en ik elk in een hoek van de zetel kunnen kruipen met een tas thee erbij. Het gebeurt niet zo vaak dat we samen in de zetel zitten te lezen, maar dat is wel het leukst.
Wat zijn voor jou de ingrediënten van een goed boek?
Het plot is voor mij irrelevant, er hoeft niet per se iets te gebeuren. Ik vind het al interessant als een personage een ontwikkeling doormaakt. Ik hou vaak van zuivere taal, maar ook van bijvoorbeeld Ilja Leonard Pfeiffer, die wel redelijk barok schrijft. Maar daar zit een schwung in die ik heel graag heb, al zou ik hem nooit tot mijn favoriete auteurs rekenen. Virginia Woolf is ook niet echt sober, maar haar lees ik ook graag. En boeken waarin je iets leert over hoe te leven of over de wereld.
Wat is jouw ideale zomerdag in Brussel?
Beginnen met een goede koffie! Daarna naar Passa Porta en met de buit ergens gaan zitten lezen. Aan het Begijnhofplein bijvoorbeeld, waar ook de tweedehandse boekhandel Ivoren Aapje is. Ik kom ook graag in de parken. Tour & Taxis heeft een heel toffe mix van stedelijkheid en groen. En in het moeras van Jette kijk je naar die woonblokken van Koekelberg. Die mix vind ik tof, waarin je voelt dat de stad dichtbij is.
Onroerend goed • Deborah Levy
‘Real Estate’, Vert. Astrid Huisman, Roos van de Wardt
De Geus, 2021, 288 p.
Deborah is bijna zestig en haar tweede dochter gaat het huis bijna uit. Binnenkort is ze alleen in haar bouwvallige huurflatje in Noord-Londen. Terwijl haar leeftijdgenoten inmiddels villa’s en zelfs tweede huizen bezitten, schaaft Deborah aan haar droomhuis in haar imaginaire portfolio met onroerend goed. Wat kan daar eigenlijk aan tastbaars in?
Dit interview is deel van 1 Stad, 19 Boeken (2022) – een project van de Brusselse bibliotheken en Muntpunt
